Nigdy nie pozwól, by ktoś zdusił w Tobie chęć działania

 Gdy pragniesz się rozwijać i doskonalić, obierasz sobie realny do osiągnięcia cel. Nikt nie powiedział, że będzie łatwo, jednak pamiętaj, aby podczas realizacji planu otaczać się ludźmi, którzy Ci sprzyjają.

To normalne, że gdy chcesz coś zmienić w swoim życiu, targają Tobą obawy przed nieznanym. Robiąc jednak plan działania, tworzysz jednocześnie alternatywne wersje wydarzeń i do każdej z nich dopasowujesz rozwiązania. Daj sobie czas na planowanie, bo wówczas coraz mniej masz przed sobą niewiadomych. Jest jednak jeden z kilku ważnych warunków, którego spełnienie ułatwi Ci pracę nad własnym rozwojem i życiem. 

Nie daj sobie połamać skrzydeł




Zaczynasz widzieć pierwsze rezultaty swoich działań, dostrzegasz pierwsze sukcesy i cieszysz się nimi, jak dziecko. Chcesz zapewne pochwalić się tym z całym światem? Nie rób tego. Z chwilą, gdy pokażesz otoczeniu, jak bardzo pozostaje za Tobą w tyle, niektórzy z ludzi zechcą Cię przytrzymać, być nadal tkwił na ich poziomie. Zaczną podważać Twoje osiągnięcia, umiejętności i możliwości. 

Ty? Chcesz studiować pedagogikę? Przecież sama jesteś, jak dziecko. To będzie strata czasu i pieniędzy!
Chcesz zrobić prawo jazdy? Na drodze kierowcy cię zjedzą!
Takie działania mają za zadanie zasiać w Tobie niepewność i potrzebę weryfikacji własnych możliwości i zasobów, gdy jednak będziesz mieć dopracowany plan działania, długofalowy i możliwy do zrealizowania, zmień otoczenie i otocz się ludźmi, którzy będą Ci sprzyjać. Najczęściej są to ludzie, którzy podobnie jak Ty, także mają swój plan i nie mają potrzeby dowartościowania się cudzą porażką. Ich już też nie bawi relacja we wspólnym "kociołku niedoli". 

Pielęgnuj to, co lubisz robić nawet, gdy nie robisz tego profesjonalnie

Lubisz malować, lecz ciągle słyszysz, że tracisz czas, bo Ci to nie przyniesie zarobku? Emocje rozładowujesz śpiewem, by potem się nasłuchać, że to właśnie od tego zdechła papuga córki sąsiadów? Zamiast wałęsać się bez celu po mieście, rób swoje: maluj, tańcz, śpiewaj, rzeźb w mydle - byle dało Ci do szczęście i odprężenie. To można nazwać higieną duszy... 

Moja autowentylacja także nie jest idealna, ale jest MOJA i działa!


Daj się poznać ze szczęśliwej strony i podziel się swoimi środkami do autowentylacji! 


 

 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

„ZAKOCHANA KROPLA DESZCZU” – BAJECZKA WYCISZAJĄCA [AUDIO]

Obraz
  WYCISZENIE POZWALA NAM POWRÓCIĆ DO „TU I TERAZ” W CHWILACH ZAMĘTU W EMOCJACH. KAŻDY Z NAS, NA WSZYSTKICH ETAPACH ROZWOJU POTRZEBUJE CZASEM CHWILI NA EMOCJONALNĄ REGENERACJĘ. MOŻNA TO NAZWAĆ „HIGIENĄ DUSZY”… ZAKOCHANA KROPLA DESZCZU Była mała, lecz to, co czuła do wiatru było wielkim uczuciem. Od samego początku, gdy po raz pierwszy uniósł ją w swym powiewie, poczuła się jeszcze lżejsza, wolna i szczęśliwa. Ta podróż nie trwała długo, bo jak to zwykle bywa z kropelkami deszczu, gdy tak unosiła się w powietrzu, spadła na liść drzewa… Liść był gładki i śliski, więc zakochana w wietrze kropla deszczu spłynęła po nim i spadła na źdźbło trawy bujnie rosnącej pod drzewem. Choć pragnęła utrzymać się jak najdłużej na zielonej roślince, z niej także spłynęła spadając na ziemię. Tam, zmęczona tą fascynującą podróżą spotkała inne krople deszczu, które także podróżowały dzięki sile podmuchu wiatru. Gdy zaczęła z nimi rozmawiać o przygodach, jakie właśnie przeżyła spostrzegła, że zaczyna wsiąk...
Czytaj więcej

LISTY OD CZYTELNIKÓW. „MOJA DOROSŁA CÓRKA PRZESTAŁA MNIE ODWIEDZAĆ. MÓWI, ŻE JEST ZAJĘTA, ALE JA CZUJĘ, ŻE STAŁO SIĘ COŚ ZŁEGO”

Obraz
  Na skrzynkę redakcji przyszedł poruszający list czytelniczki Zuzanny z Kalisza. Postarałam się odpowiedzieć na zadane w nim pytanie. „Droga pani Redaktor. Na stronie przeczytałam, że jest pani pedagogiem i coachem, więc postanowiłam napisać do pani, bo mam pewne nurtujące mnie od prawie roku pytanie.  Moja dorosła córka przestała mnie odwiedzać. Mówi, że jest zajęta, ale ja czuję, że stało się coś złego. Tłumaczy mi, że ma mało czasu dla siebie, bo dużo pracuje, ale ja się boję, że przestałam już być jej potrzebna. Mieszkamy w tym samym mieście, a ostatni raz widziałam ją przypadkiem, gdy wracała z zakupami do domu. Bardzo za nią tęsknię… Gosia, mimo że jest już dorosła, jest straszną bałaganiarą. Gdy jeszcze odwiedzała mnie i zostawała czasem na cały weekend, jej rzeczy były dosłownie wszędzie w całym mieszkaniu. Mój mąż, gdy jeszcze żył, zawsze jej powtarzał, że gdy znajdzie męża, będzie go denerwował ten bałagan. Gdy u mnie była, ciągle chodziłam po całym mieszkaniu i zbi...
Czytaj więcej

JAK STAĆ SIĘ DLA INNYCH AUTORYTETEM? WSPÓŁCZESNE DYLEMATY BUDOWANIA WIZERUNKU

Obraz
  Budowanie wizerunku nie jest rzeczą prostą i wymaga uwagi i obserwacji innych ludzi. Trzeba zadać sobie pytanie – co budzi zaufanie, jak stać się autorytetem? Zaobserwujmy własne reakcje na różne sytuacje i wizerunki innych. Co budzi w nas sympatię, co sprawia, że chcemy się wycofać z dalszego kontaktu z inną osobą? Budowanie wizerunku własnego nieco kojarzy mi się z kształtowaniem własnej marki z tą różnicą, że [1]  wizerunek można stworzyć sztuczny, a marki już nie.  [2] „Wizerunek osobisty dotyczy relacji zewnętrznych opartych na postrzeganiu danej osoby, jej wyglądu, zasad i postępowania…”  Można to traktować jako swoiste podsumowanie definicji postrzegania nas przez innych. Pierwsze wrażenie zostaje w nas mimo, że w późniejszym okresie wygląd i zachowanie mogą być zgoła inne. Wizerunek własny to jednak nie tylko wygląd zewnętrzny, chociaż obraz jest potężnym orężem i narzędziem. Jakie są zatem współczesne dylematy autoprezentacji? Czy jest to autoprezentacja p...
Czytaj więcej